(алы̆ х̚ур, х̚ор), manum iniicere; probare; auctorem esse ut; nomen subscribere наложить, положить руку; подписываться, приложить руку; побить (кого). Изамб. Т. Качалова. „Сире валли лаша çук тесе калать“, тит; „пĕре пур та, сире юрăхлă мар; алла хурса пăхмасăр ан илĕр“. Он говорит: „Для вас лошадей нет; есть одна, но она вам неподходяща; не испытав ее, не покупайте“. Якей. Эп хачччен çын (с’ин) çине ал хоман. Я до сих пор не бил никого. || Ст. Чек. Вăл хĕре илмешкĕн эп алă хумастăп. Я не советую жениться на этой девушке.
Алă (ал) хур 1. приложить руку (руки) к чему; 2. бить / побить кого; ударять / ударить кого.
1. Путсĕр нимĕç пӳрт çине Хучĕ ирсĕр аллине. Вара тепĕр ирчченех Ялăм çунчĕ тĕпренех. Я. Малкай. 2. Асапшăн, юншăн тавăрса Нимĕç çине хуратпăр алă. Уйăп М.
См. также:
алă тӳрчĕ алă тыт алă тытмалла выля алă тытми « алă хур » Алă хурçи Алă хурси алă хушши алă чăмăрĕ алă шăли